Het beste voorbeeld van nog even snel iets doen is nog even snel iets uit willen printen. Want iets uitprinten zoals een agenda bijvoorbeeld zou niet veel tijd in beslag moeten nemen en dus kan dat nog even snel tussendoor, of nog even snel vooraf. En dan verzint de printer, of de computer, om een reden die onze logica te boven gaat, dat hij even geen zin heeft in ‘nog even snel’. ‘Zo moeilijk kan het toch niet zijn?’ Denk je, en je probeert het nog een keer, om er vervolgens achter te komen dat poging twee ook jammerlijk mislukt. En vele minuten later is het je dan toch gelukt, of niet.
Ik ging dus even snel een agenda printen voor een vergadering op mijn werk. Heel sociaal had ik twee printopdrachten gegeven zodat ik er ook één aan mijn collega kon geven. Maar helaas. Ik kwam er niet achter wat het was. Ik ging aan het werk en besloot daar even snel te printen. Niet gelukt, veel te druk. Resultaat, ik zat op de vergadering zonder agenda. Geen ramp want zo veel punten stonden er niet op. De eerstvolgende keer dat ik mijn computer aanzette, hoorde ik de printer rammelen en daar kwamen zowaar twee exemplaren van de agenda van de dag daarvoor uitrollen. Zuchtend pakte ik ze van de grond en mopperde wat tegen mijn echtgenoot. Behoudt van chaos. Wat mij betreft bestaat het.
Ik raak er steeds meer van overtuigd dat er niet zo iets bestaat als ‘nog even snel iets doen’. En al helemaal niet om tijd te besparen of meer rust te ervaren. Meer dan eens gebeurt er iets dat roet in het eten gooit. En nu ik moeder ben, nou ja, nu ik moeder ben, moet ik niks meer even snel willen doen, want dat is praktisch onmogelijk. Zo als pas, toen ik even snel naar beneden rende om de slaapzak van Ruben (1,5 jr) te halen. Tien seconden, meer was het niet. Maar meneer had kans gezien om met pyama en al weer lekker in zijn nog niet leeggelopen bad te klimmen. Even snel een pyama halen, ja ja……
Dus ik probeer adem te halen, rustig aan te doen. Indien aan de orde, probeer ik dingen wat verder van te voren te regelen. Kan niet altijd, maar alle beetjes helpen. En als die printer het begeeft, als de kinderen iets uitspoken vlak voor we de deur uit moeten, als mijn band lek gaat of mijn blogpost niet zo snel uit mijn vingers rolt als normaal….. Diepe zucht, even relativeren, misschien zelfs even lachen en vooral niet vergeten door te ademen.
Ik denk dat het niet goed is: snel even iets doen. je hebt vaak je aandacht er maar half bij dan. In een goede bui probeer ik de de eisen die ik aan mezelf stel te relativeren. Zo vaak zijn ze niet haalbaar. Raar is dat.
Ja, dat is herkenbaar. Even snel iets doen suggereert ook haast en haast doet niemand goed. Waar mogelijk wil ik ook altijd in de rust blijven.