smaken verschillen

Ik zag haar al ergens in het midden van de winkel. Samen met mijn jongste zoon was ik daar op zoek naar speelgoed voor ons neefje en nichtje. Als ik op zoek ga naar speelgoed of cadeautjes voor anderen dan kijk ik naar wat anderen leuk vinden. En omdat ik degene ben die het uitzoek, zal het meestal zo zijn dat ik  het uitgezochte cadeautje zelf ook mooi vind, uitzonderingen daargelaten. 

Deze dame viel mij op omdat ze heel blij meezong met het liedje dat op dat moment in de speelgoedzaak speelde. ‘Er staat een paard in de gang’. Ik zag haar in gedachten al carnaval vieren en glimlachte naar haar.

Even later stond ik bij de kassa waar we diezelfde vrouw troffen. Helemaal verrukt met een enorme knuffel in haar handen. Een witte eenhoorn met een roze hoorn en oortjes en staart en onderkant van de pootjes. Ik schaar eenhoorns haast onbewust in hetzelfde lijstje als de kabouters, trollen en soortgelijke wezens waar ik niet van houd, misschien komt het woordje afkeer meer in de buurt.

Maar goed, ze vertelde vrolijk hoe haar dochter een grote knuffel voor haar verjaardag had gevraagd. Nou, deze was groot! De vrouw achter de kassa zei wat ik niet over mijn lippen kon krijgen: ‘Hij is erg leuk’…..Tja, dacht ik, wat zal ik nu eens zeggen om toch niet al te doorzichtig over te komen. Ik vroeg dus maar belangstellend hoe oud haar dochter werd. Het antwoord: 7 jaar. ‘Nou,’ zei ik, ‘dat is wel en passend cadeau,’ handig omzeilend dat ik het pluchen gevaarte echt heel erg niet mooi vond.

Het blijft mij keer op keer verwonderen dat wij mensen kennelijk niet allemaal dezelfde smaak hebben. Wat ik zo lelijk vind dat ik het geen blik waardig keur, wordt door iemand anders heel blij uit de schappen geplukt. Snappen dat iemand anders iets mooi vindt terwijl ik het lelijk vind dat kan ik niet zo goed. Als ik iets lelijk vind dan is dat in mijn ogen ook echt lelijk. Wat ik dan wel weer snap, is dat we allemaal anders zijn. En als iemand dus helemaal blij wordt van een enorme witte eenhoorn dan mag ik het leuk vinden dat de ander blij is, toch?

Ergens is het ook wel humor, al die verschillende smaken. Terwijl de één staat te juichen bij iets wat hij helemaal geweldig vindt, staat de ander zich af te vragen of hij van een andere planeet komt. Ja, het is humor, en het is leuk. Want zo is het een ontdekkingstocht naar de ander. Wat vindt hij of zij leuk? Wat juist niet? En als je dat weet dan weet je hoe je iemand kunt opvrolijken, of welke grap je ermee uit kunt halen….Zet bijvoorbeeld bij mij een tuinkabouter op mijn bureau en wacht af wat er vervolgens gebeurt (hypothetisch gesproken, he ; -) ……Of zet een doos chocolaatjes op mijn bureau……..