Stel je voor dat je een toverstokje kreeg waarmee je de macht had dingen te veranderen die je anders niet in de hand zou hebben. Wat zou je doen, waar zou je beginnen? Ik heb mezelf deze vraag gesteld om eens te zien waar ik uit zou komen. Het klinkt echt heel grandioos, maar met wat gevolgtrekkingen kom ik er achter dat het dat eigenlijk niet is. Ten eerste zou ik in mijn eigen omgeving aan de slag gaan. Mijn broertje genezen van zijn diabetes, mijn moeder van fybromyalgie. Ik zou ervoor zorgen dat mijn oma zich weer goed genoeg voelde om wat meer de deur uit te gaan en ik zou maken dat alle problemen en ziektes van mijn naaste familie en vrienden werden opgelost.
Ik vrees dat het niet lang zou duren voor ik in de verleiding zou komen om ook mezelf er wat beter van te maken. Wat zou ik voor mezelf doen? Ik zou het allemaal wat makkelijker maken denk ik, verkoudheidjes en gebroken nachten zouden niet meer aan de orde zijn. En ik zou voorkomen dat het kantoor van mijn man verhuisde van onze woonplaats naar 50 kilometer verderop. Ik zou ervoor zorgen dat alles zou gaan zoals ik het wil en dat alles waar ik last van heb, opgelost zou worden als sneeuw voor de zon.
Dan zou ik verder kijken. Grote dingen aan willen pakken. De slechteriken in deze wereld laten verdwijnen. Dat zou eens moeten gebeuren. Milieurampen voorkomen, vervuiling oplossen, iedereen voorzien van voldoende eten, drinken en een fijne woonplek. Ik zou willen dat iedereen gelukkig was en in harmonie samen kon leven. Geen egoïsme meer. Maar dat zou betekenen dat ik mensen ga veranderen zonder dat iedereen me daarvoor toestemming zou geven. En dan zou er toch iets niet helemaal kloppen en ik denk dat ik het uiteindelijk allemaal niet eens meer zou kunnen bolwerken. Misschien dan toch maar helemaal opnieuw beginnen? Alles afbreken en van de grond af aan opnieuw opbouwen? Dat zou mijn pet te boven gaan.
Misschien toch maar weer terug naar mijn plekje. Ik heb de macht niet in handen en zelfs met een toverstokje zou ik er een potje van maken. Eigenlijk best wel heel erg stoer dat ik de dochter ben van degene die de hemel en de aarde heeft geschapen. Mijn Vader weet wat Hij doet (en laat) en ik kan hem altijd zondermeer vertrouwen. Ik ben geloof ik niet in staat om volledig te begrijpen hoe het allemaal in elkaar steekt in deze wereld. En op de waarom-vraag krijg ik als antwoord: ‘Mijn genade is jou genoeg’. Soms vind ik dat ik meer nodig heb, maar alles wat ik heb, is in feite, genade.
Deelname aan de bloghop van oktober 2015, thema gebrokenheid.
host: http://godisindestilte.blogspot.nl/2015/09/bloghop-oktober.html
Mooi geschreven, vooral het einde van je blog.
Dankje Ariëlla!
Leuk om te lezen….en inderdaad tot de conclusie komen dat wij het niet beter kunnen…Hij heeft alles in handen. Dankbaar daarvoor.
Zeker weten dankbaar. Wat een rust als we dingen los zouden kunnen en durven laten!