Ken je toevallig die scene uit ‘Notting Hill’ waarin gestreden wordt om de laatste brownie? Degene met het zieligste verhaal zou die laatste verrukkelijke brownie winnen. Om de beurt doen de deelnemers hun verhaal met als doel zo beklagenswaardig mogelijk te zijn, want dat levert die felbegeerde laatste brownie op. (last brownie)
Door deze ene wedstrijd lijkt alles te worden gerelativeerd. Er wordt een dosis humor doorheen gemengd en het is opeens gerechtvaardigd om even ongegeneerd te klagen over de dingen die in het leven gewoon even niet meezitten. Geen mensen om je heen die een arm om je heen slaan en je zieligheid bevestigen, maar mensen die bepalen of het verhaal wel zielig genoeg is voor de laatste brownie.
ding nummer.1: lekker klagen
Ik probeer net als heel veel anderen met mij, zo min mogelijk écht te klagen. Maar die momenten dat ik mezelf even laat gaan zijn soms gewoon ronduit heerlijk. Ik schrijf nu niet voor de groep mensen die zichzelf heel vaak heel zielig vindt en steen en been klaagt over van alles en nog wat. Nu schrijf ik voor de mensen die van mening zijn dat klagen doorgaans niet mag. Gun jezelf af en toe in vertrouwd gezelschap lekker wel eens dat klaagmomentje. Zonder schuldgevoel gewoon eens even lekker spuien. Desnoods met van te voren de mededeling dat je het allemaal gewoon even kwijt moet en geen medelijden of oplossing zoekt, maar gewoon iemand die het aanhoort.
Ik ben heel zielig, want
Ik ga een poging doen om eens even op te sommen waarom ik héééééél zielig ben. Ten eerste heb ik in een jaar tijd maar één nacht door kunnen slapen, want ik heb (de meeste geweldige!) kinderen ( koffie en slaapdrankjes). Mijn bevalling was bijzonder zwaar en ik heb er maanden over gedaan om te herstellen. Ten tweede probeer ik een scriptie psychologie af te maken, hetgeen niet gemakkelijk is met twee kleine kindjes en slaapgebrek, ook heel zielig. Ten derde fiets ik soms wel eens in de regen en dan word ik nat. Of alle mensen in de supermarkt staan overal precies waar ik zijn moet. Kom ik thuis dan word ik gestalkt door onze half bejaarde kat (haarbal op pootjes). En nu is het ook nog eens herfst geworden en ik heb het steeds zóóó koud. Dus ik ben echt heel erg zielig.
Ding nr. 2: iets ‘verdiend’
En dus heb ik wel een brownie verdiend…….of een reep Tony’s chocoloneley, of een hazelnoot-schuim gebakje, of een nieuw tasje, of een warme wafel met slagroom, jammie. Ik denk, en ik hoop, dat iedereen wel eens vindt dat hij of zij wat verdiend heeft. Dus zo lang het niet de spuigaten uitloopt, adviseer ik om gewoon eens even heel erg lief te zijn voor jezelf. Tenslotte zijn we allemaal wel eens super zielig toch? 😉
Zelf een browniewedstrijd uitschrijven wordt wat ingewikkeld, maar ik ben wel benieuwd naar wat jij laatst nog voor jezelf gedaan hebt, omdat je ‘het wel verdiend’ had?