De waarde van ‘alles’

 

 

 

 

 

Meer dan eens lees of hoor ik ‘mijn kinderen zijn mijn alles’. Die uitspraak kan ik best begrijpen, maar het zet me (zoals gewoonlijk) ook aan het denken. Heeft je leven dan zin omdat je (bijvoorbeeld) kinderen hebt? Stel dat je kinderen je ontvallen, heb je dan dus helemaal niks meer?
Of andere mensen van wie je intens veel houdt, wat als zij het leven op aarde verlaten. Is er dan voor jou niks meer om voor te leven? En als je geen kinderen kunt krijgen, geen partner hebt, je baan verliest, je huis….. Is het leven dan minder waardevol?

Lucht en leegte, zegt Prediker, alles is leegte. Welk voordeel heeft de mens van alles wat hij heeft verworven, al zijn moeizaam gezwoeg onder de zon? Generaties gaan, generaties komen, maar de aarde blijft altijd bestaan. De zon komt op, de zon gaat onder, en altijd snelt ze naar de plaats waar ze weer op zal gaan. (prediker 1:1-5) Prediker was ook op zoek naar de zin van het leven. Ik vind het een prachtig boek om te lezen, want volgens mij is het merendeel van de mensheid ook min of meer bewust op zoek naar de zin van ons bestaan.

Afgelopen week zat ik op de bank met een dreumes en een peuter die allebei een plekje mama hadden gevonden en zich daar heerlijk bij ontspanden. We keken met zijn drieën naar een filmpje op de Ipad. Drie mensen op zo een klein stukje van de bank. Ik merkte hoe Ruben een voldane zucht slaakte toen ik mijn arm om hem heen sloeg. Mijn kinderen zijn me intens dierbaar. Ik heb wel eens eerder geschreven dat het is alsof er een stukje van je hart aan de buitenkant rondloopt. Maar, wie staat er centraal? En als alles je ontvalt, wat dan?

Ik ben blij, zo blij, dat ik in de eerste plaats een dochter van God ben! Dat is mijn identiteit, dat maakt dat het leven het leven waard is. Ik weet dat deze aarde met al zijn gebrokenheid niet voor eeuwig is, ik weet dat als mijn geliefden overlijden, dat ik de meesten van hen weer zal ontmoeten. Ik weet dat God over alles heenkijkt en dat Hij degene is die mijn hart vult met vreugde en liefde. De wereld is onzeker, ik weet niet wat de dag van morgen mij brengen zal, ik heb geen idee of mijn leven zal lopen zoals ik wens. Alles hier is onzeker, behalve de liefde van de Vader voor ons. En ik weet dat Hij zelfs meer van mijn kinderen houdt dan ik. Wel een apart idee vind ik hoor, iemand die meer van ze houdt dan ik…..

Prediker komt onder andere uit op het ontzag hebben voor God en het naleven van zijn geboden. De geboden van God zijn niet ingewikkeld en moeilijk, want Jezus heeft het samengevat: Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grootste en eerste gebod. Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. (Mattheüs 22:36-39)

En daar zijn we weer: liefde! Blijf dicht bij de Vader en als je er nog niet bent, kom dan tot de Vader. Want alles zal ooit vergaan, maar zijn liefde blijft bestaan!