Dat je je leven niet met 100% zekerheid kunt plannen bleek voor mij afgelopen week. Voor mij heeft deze week zich gekenmerkt door momenten van koorts, vermoeidheid, een doktersbezoek en het ongelukkige samenvallen daarvan met de eerste verjaardag van onze jongste zoon. Heel graag zou ik je willen vertellen over hoe je dit soort weken overleeft en positief blijft, maar om heel eerlijk te zijn, het is mij niet echt gelukt. En ook dat was denk ik een bewuste keuze. Ik was het zat om ‘de sterke vrouw’ te zijn. Ik was het ook niet, want ik was gewoon ronduit beroerd. Ik heb me erbij neergelegd dat ik ziek was, ben ik mijn bed gaan liggen, heb de hulp van mijn moeder geaccepteerd en ik was dankbaar dat mijn man een dag vrij nam zodat ik ook die dag kon rusten. En dan nu, op deze dag, na heel veel rust, heb ik een sprankje energie om te schrijven. Ik wil niet meer schrijven over afgelopen week, want dat levert niet zo veel op, vandaar dat ik nu plannen maak voor komende week. Dan koppel ik daar vandaag over een week over terug. Oké, je kunt niet zeker weten dat je plannen lukken, maar ik ga wel wat dingen doen om uit een sleur te komen, ik zit komende week namelijk nog thuis en ook al ben ik moe, ik kan mezelf omhoog en omlaag helpen. Dus het volgende staat nu zwart op wit voor mijn lezers (o jee, waar begin ik aan :-P)
1) Gezond eten en drinken, lief zijn voor mijn levertje die het kennelijk erg zwaar heeft.
2) Lezen, kleuren, muziek uitzoeken/ muziek bij elkaar zoeken.
3) Nieuwe pyama’s shoppen (online, heb ik echt wel verdiend)
4) Zorgen dat mensen die het nodig hebben/het verdienen, een kaartje krijgen.
5) Rust rust rust, fijne muziek aan, ontspannen en me er bij neerleggen dat ik even knockout ben
6) Beperkt filmpjes e.d. kijken op die Ipad (Ik word daar zo gaar van!). In plaats daarvan bovenstaande.
7) Geen posts op facebook en maximaal 2 x per dag kijken. (Er staat toch voornamelijk onzin op)
Als ik mijn lijstje zo zie, dan heb ik er bijna zin in om ziek thuis te zitten komende week. Tja….Wie weet wordt het nog wat. Ik ga mijn best doen en hoop dat mijn lichaam besluit om snel en goed te herstellen. Volgende week komen we er achter of het mij gelukt is dit lijstje te handhaven. En waarom wel of niet. Dus tot volgende week op mijn blog!