Kaartjes sturen. Een klein gebaar dat zo gewaardeerd wordt. Het afgelopen jaar ben ik er iets beter in geworden. Dat komt misschien door het toegenomen besef van de waarde van dit kleine gebaar. Daarnaast is er ook gewoon veel lief en leed in mijn omgeving. Zo zijn er bijvoorbeeld heel wat geboortekaartjes de deur uitgegaan hier.
Ook verjaardagskaartjes en beterschapskaartjes scoren goed. En dan zijn er ook nog de condoleancekaarten. Minder leuk, maar voor de ontvanger van heel veel waarde.
Een paar maanden geleden sprak ik iemand die ik een kaartje had gestuurd in verband met het overlijden van haar moeder. Ik vroeg haar naar hoe het ging en nadat ze even had verteld bedacht ze zich dat ze mij niet eens een kaartje had gestuurd toen ik ziek was. Ik was wel enigszins verbaasd, maar eigenlijk herkende ik het ook wel weer.
We weten allemaal dat het goed is om wat van ons te laten horen als anderen te maken hebben met belangrijke of ingrijpende levensgebeurtenissen. Maar daadwerkelijk tot actie overgaan is dan soms iets dat er om de één of andere reden bij inschiet. Lang niet bij iedereen overigens hoor, sommige mensen hebben er een gave voor geloof ik.
Wij hebben nu twee kinderen en zijn tot twee keer toe overladen met stapels geboortekaartjes. Ik vond het geweldig! Rondom mijn gezondheid heb ik het afgelopen half jaar ook kaartjes of berichtjes gekregen van mensen. En ik heb het bijzonder gewaardeerd. En toen Tijmen en ik het vruchtbaarheidstraject ingingen een aantal jaren geleden, waren daar bemoedigingen van mensen om ons heen. Al dan niet in de vorm van kaartjes. Het kleine gebaar van een kaartje maakt dat mensen zich minder eenzaam voelen, want anderen tonen hun betrokkenheid. Een kaartje sturen is gewoon goed om te doen.
Sommige mensen menen dat ze er niet goed in zijn. Ik denk dat het gewoon een keuze is. Een kaartje is snel verzonden en een kleine moeite. Maar als je geen kaartje stuurt naar iemand zou dat niet erg moeten zijn. Je moet het omdraaien. Als je wél een kaartje stuurt dan heeft dat meerwaarde, het wordt vaak enorm gewaardeerd. Dat is de reden om het te doen. En komt het er maar niet van, heb je geen tijd of wat dan ook, dan zij het zo en wens ik dat er geen verwijten in het spel komen, want dat is gewoon niet nodig. Een kaartje is namelijk iets dat wordt gegeven of gekregen, niet verdiend.
Ik ben een jaar of drie geleden met snail mail begonnen (handgeschreven brieven sturen.) Heel leuke hobby, fijne mensen leren kennen en niks is zo leuk als met een bontgekleurde brief in de zon te gaan zitten.
Ik probeer er ook op te letten vaker kaartjes te sturen naar mensen. Helaas krijg ik er zelden één terug. Maar onder het motto ‘be the change you want to see’ hou ik toch vol.