Of ik van kerst houd

Zo, dat was het weer. De kerstdagen zijn voorbij. Sinterklaas hadden we gelukkig op 5 december al uitgezwaaid, en toen leefden we verder richting kerst. Stukje bij beetje zag je steeds meer lichtjes en versiering verschijnen, zowel binnen als buiten. De lichtjes geven altijd een vrolijke en gezellige uitstraling. Ik moet je bekennen dat ik best wel wat last heb van de donkere dagen, dus al het extra licht is welkom. Maar goed, genoeg drama. Of ik van kerst houd. Dat is de vraag die mij de afgelopen weken bezig heeft gehouden.

Ik was moe, erg moe. In de decembermaand gaat er zo veel anders, er is meer drukte, je voelt en merkt het om je heen. En zeker als je een klasje draait dan is het duidelijk merkbaar dat deze maand anders is dan de andere maanden. Onrust, drukkere leerlingen, en af en toe tranen. En ik, ik had iets te veel te doen. Het is leuk om voor muzikale begeleiding te zorgen hier en daar, maar de voorbereidingen die je daarvoor nodig hebt vragen tijd. En die tijd is schaars voor een werkende moeder met twee jonge kinderen. Ik had het onderschat. Denk ik. Maar stiekem was het allemaal toch ook wel weer leuk.

Bij één van mijn activiteiten sprak ik een vrouw die mij vertelde dat ze niet naar de kerstviering van de kerk ging. Het voelde te eenzaam voor haar. Een man waarmee ze niet samen naar de dienst kon en een familie waar niet alles koek en ei was. En dan blij in een gezinsdienst zitten met kerst? ‘Nee’, zei ze, en vervolgens schrok ze er van toen ze zichzelf hoorde zeggen dat ze blij zou zijn als kerst weer voorbij zou zijn. Het zette me eens te meer aan het denken. Want zij is niet de enige. Juist met kerst lijkt het voor veel mensen alsof datgene wat ze missen extra nadruk krijgt. En mensen voelen pijn en verdriet. Raar eigenlijk, als je kijkt naar wat we eigenlijk vieren.

De wereld heeft kerst een extra betekenis gegeven. Namelijk familie, samenzijn, gezelligheid, cadeautjes etc. etc. etc. Kerst moet speciaal zijn. Dat moet je vieren met de mensen van wie je houdt en dan is dat fijn en gezellig. De reclames liegen er niet om. De supermarkten buiten het uit. Er wordt op grote schaal eten ingeslagen voor ons gezellige samenzijn. Want dát is kerst. Ook wij christenen raken af en toe in de war.

En wat vieren we dan, en hoe? In de bijbel kunnen we het kerstfeest als zodanig niet terug vinden, het kerstfeest vindt ook nog eens plaats op het moment dat er vroeger een heidens feest werd gevierd. En onder christenen laait regelmatig de discussie op of kerst überhaupt zo christelijk wel ís… Ik ga mij er nu maar even niet aan branden. Dus terug naar de vraag, houd ik van kerst?

Ik kan je geen eenduidig antwoord geven. Het is ja, ik houd van het kerstfeest omdat ik het fijn vind om samen met anderen God te danken voor Jezus’ komst. Ik sta stil bij wat het betekent dat Jezus mens werd in plaats van in de Hemel bij zijn Vader te blijven. Ik vind het prachtig om het verhaal te lezen, van de wonderen en gebeurtenissen rondom zijn geboorte. Samen zingen, samen danken, samen overdenken. Dat vind ik fijn. En de rest?

Het is mij te veel drukte. Ik kan daar niet zo goed tegen en ik heb er moeite mee. Als ik die sliert auto’s bij het winkelcentrum zie, als ik zie hoeveel zondagen de winkels open zijn zodat iedereen kan kopen, kopen, en kopen. Als er 100.000 kerstborrels zijn, en even zoveel kerstactiviteiten. Nee, ik hoef niet overal aan mee te doen, maar alles dan maar negeren en overslaan is sociaal gezien ook niet helemaal passend. En daar kom ik weer: ‘balans’. Ik was hem kwijt de afgelopen weken, mijn balans was ver te zoeken. Met kerst is het voor mij niet kijken naar wat ik wél doe, maar vooral kijken naar wat ik niét doe. Volgend jaar, dan gaat het mij lukken!