Volgens Wikipedia is vrede “Een heilzame toestand van rust en harmonie en de afwezigheid van stoornis, twist of strijd.” Doe mij maar wat vrede, vind je ook niet? Jezelf rustig voelen, zonder “stoornis, twist of strijd”. Hoe moet je dat ooit voor elkaar krijgen?
Waarschijnlijk is dat stukje onrust en drukte in deze decembermaand iets waar ik me ieder jaar weer over blijf verbazen. Dat blijkt ook uit twee blogs die ik al eerder schreef: ‘Kris kras kerst‘ en ‘Of ik van kerst houd‘. De afgelopen jaren, had ik iets minder behoefte om te schrijven over kerstdingen vanwege corona. Maar aangezien het er nu weer op lijkt dat december weer de maand is die we gewend zijn dat hij is, begint het bij mij weer te kriebelen, want we hebben het steeds over vrede, maar die lijkt soms ver te zoeken.
De afgelopen tijd wist ik heus wel waar ik als christen mijn rust kon vinden, alleen verloor ik mij helaas weer in veel onbewuste gedachten om te vinden waar ik zo naar verlangde. Zo dacht ik: ‘Als ik mijn huis heb opgeruimd dan heb ik misschien rust.’ Ik dacht: ‘Als ik mijn kerstoutfit uitgedacht heb voor de kerstdiensten op podium, dan heb ik misschien rust. ‘ ik dacht: ‘Als ik alles geregeld heb wat ik regelen moet, dan heb ik misschien rust’. En ga zo maar door… Ben ik de enige? Of zijn we allemaal op zoek naar rust? Je weet wel, die heilzame toestand van rust en harmonie. Eigenlijk moet ik er wel om lachen als ik bedenk welke beelden dat bij mij oproept. Een soort suf Yogamatje met mensen in kleermakerszit die heel glazig kijken, alleen kun je dat dan niet zien, want ze hebben hun ogen dicht. Een heilzame toestand van rust en harmonie klinkt eerlijk gezegd wat zweverig en eigenlijk ook beste wel saai.
Vrede is in ieder geval niet als saai bedoeld. Het is heus geen eeuwige toestand die verstoken is van alle actie, vreugde en plezier, sterker nog, ik denk dat vrede juist een voorwaarde is voor al die dingen. Maar ja, hoe kom je eraan… Waar vind je vrede en rust? Veel christenen kunnen het je zo vertellen, of ze zouden het moeten weten: Vrede vind je bij Jezus. Jezus zegt het zelf in Johannes 14:27: “Ik laat jullie mijn vrede na; mijn vrede geef ik jullie, zoals de wereld die niet geven kan. Maak je niet ongerust en verlies de moed niet.” En hoe waar deze woorden ook zijn, het blijkt in de praktijk best wel lastig om vrede te vinden, te hebben en te houden. En eigenlijk… Eigenlijk zou je ook nog eens het verschil moeten kunnen zien tussen iemand die vrede heeft van God en iemand die zijn vrede probeert te vinden in de dingen die de wereld biedt.
Dus moet je op zoek de naar bron van de vrede, het soort vrede dat niet na te maken is, hoe zeer je het ook probeert, meestal onbewust. Het kost me een stukje wilskracht om tijd apart te zetten voor een ontmoeting met mijn Maker, maar als ik dat doe dan weet ik waarom het zo belangrijk is. Bij Hem en vind ik vrede en rust die ik met me mee kan dragen. Daar kan gek genoeg geen fijne vakantie of goede nachtrust tegenop. Dit is een rust die anders is, en inderdaad zoals Jezus zegt, niet van deze wereld. En wat zou ik graag willen zeggen dat ik mezelf dus altijd zo ontzettend vol vrede voel, maar eh, tja… het zou niet eerlijk zijn. Want weet je, ik heb een nogal menselijke neiging om dingen zelf te willen maken en dingen zelf op te willen lossen en dus ook zelf mijn eigen vrede te willen regelen. Lukt niet. Maar het is een best hardnekkige neiging. Ik weet beter, en jij ook als je christen bent. Vrede ga je niet vinden door het zelf te maken. Je hebt misschien het idee dat je een eind komt, maar er blijft iets missen. Uiteindelijk is er maar één weg en dat is Jezus.