In de laatste paar weken van het schooljaar hebben onze kinderen onvoorstelbaar veel dingen het huis in weten te slepen. Dat er knutselwerkjes en volle werkboekjes mee naar huis komen, dat vind ik best logisch. Maar er komt ook heel veel ander spul mee, waarvan ik soms niet meer weet hoe het allemaal mogelijk is. Maar stiekem weet ik het eigenlijk heus wel. Het kost tegenwoordig weinig geld om een kleinigheidje te kopen voor een groepje kinderen en de kinderen houden ervan als ze iets krijgen. Dus bij ieder verjaardagsfeestje op school, óf bij ieder kinderfeestje verzinnen wij moeders iets wat we kunnen geven. En als we dat allemaal in een leuk traktatiezakje kunnen stoppen dan is succes gegarandeerd. De stuiterbal, de ballon, het prulletje en oh ja, de snoepjes, het is allemaal even leuk (en goedkoop).
Vorige week heb ik de buitenspeelgoedbak uit onze achtertuin opgeruimd en daar een schrikbarend grote hoeveelheid rommel uitgehaald. Het merendeel van de ‘rommel’ bestond uit gekregen prulletjes waar bijna nooit mee is gespeeld of die binnen de kortste keren kapot waren. Dunne frisbeetjes, vlieghelikopterdingen, flutballetjes en talloze stuiterballen. Die laatste gaan niet kapot, maar die vind je dan onderin zo’n bak helemaal treurig en uitgedroogd terug, ontdaan van al het stuitervermogen.
Talloze huishoudens hebben bakken vol speelgoed en rommeltjes. Ik merk dat mijn kinderen gewoon vergeten wat ze allemaal hebben en steeds opnieuw dingen ontdekken. Nu heeft dat laatste natuurlijk wel enige charme. Maar ik word ook geconfronteerd met het euvel dat bij veel spulletjes komt kijken, te weten: Het opruimen. En dan kan ik niet alleen de kinderen en hun rommeltjes de schuld geven, maar ook mezelf en mijn rommeltjes. Hoeveel decoratie-items van de ‘Axxxxn’ heb ik nu eigenlijk nodig? En moet ik echt al die potjes en blikjes bewaren die ik op mijn beurt ooit heb gekregen? Heb ik werkelijk een heleboel boeken nodig die stilletjes op een plank staan te wachten tot het weer eens hun beurt is (als die al komt?) Lastig lastig.
We hebben niet veel nodig om gelukkig te zijn. Dat blijkt voor ons ook als we gaan kamperen. Maar stiekem vind ik het allemaal wel erg leuk om spulletjes te kopen. En ik houd me weliswaar in, maar ik vind sieraden, tassen, schoenen, horloges en kleding heeeeeel erg leuk. Maar dan kijk ik in één van mijn lades waar 5 kleine handtasjes liggen (voor als ik eens wat sjieker moet ofzo) en ik bedenk me dat ik ze zeker twee jaar niet gebruikt heb… Wegdoen? Ik denk van wel. Ze kunnen naar de Kringloop… En mocht ik echt iets nodig hebben dan kan ik altijd lenen van iemand of zelf even langs de Kringloop gaan. Of toch gewoon nieuw kopen. Maar dan geen 5 stuks…
Dus er is een verschuiving gaande. Ik wil niet ‘omkomen’ in al die ‘zooi’. Ik zal mezelf geen dingen ontzeggen waar ik oprecht blij van wordt, zoals bijvoorbeeld een goede en wat duurdere wandelrugzak. Maar dingen kopen waar ik al een exemplaar van heb, gewoon omdat het leuk is… Ik denk niet dat ik zo wil leven. Er is nu dus een gestage stroom spullen op gang gekomen die het huis uit gaat. Het één gaat via Marktplaats van hand, het ander gaat gewoon naar de Kringloop. Weer andere dingen via weggeefhoek en als het echt compleet waardeloos is, dan gooi ik het weg. Die afvalberg die ik in mijn leven produceer moet echt kleiner. Het kan eigenlijk niet dat we met elkaar zo veel kopen, gebruiken en wegwerpen. Een beetje bewuster omgaan met alles wat je hebt en alles wat je verbruikt, dat kan geen kwaad.
Ik merk dat ik nog wel meer over dit onderwerp kan schrijven. Er zijn veel meer aspecten die je kunt belichten als het gaat om het zogenaamde ‘ontspullen’. Er zijn zelfs complete websites en mensen die je daarin kunnen helpen en coachen. Zo ver gaat het voor mij gelukkig niet. Laten we ons bewust zijn van ons plekje en onze korte periode van zijn op deze aardbol. In onze huisjes met onze schommels, trampolines, zwembaden en wat we allemaal niet hebben. Leuke dingen en comfort is absoluut niet verkeerd denk ik, maar we moeten niet onnodig allerlei materialen verspillen en er altijd verstandig mee omgaan. En gelukkig zijn er veel mensen die beseffen dat spullen nog een tweede, derde of vierde ronde mee kunnen bij andere mensen. Of je het nu doorverkoopt of doorgeeft, het is een manier van denken en leven die ons siert. Toch?
Heel herkenbaar.
Soms laat je ook dingen liggen in je kast en kijk je een jaar later en dan kan het ineens allemaal weg
Tijdje geleden ontspullen gedaan. 365 items in 30 dgn. Leuke bezigheid en je bent bewust bezig met wat je allemaal wel niet in huis hebt.
Dat is wel heel wat dat weg kon. Het geeft wel een fijn gevoel als je weer wat ruimte hebt gemaakt! Ik hou daar wel van 😊
Ik geef de laatste tijd veel dingen weg. Dan laat ik het door mijn handen gaan, de herinnering. En laat het gaan. Dan is iemand anders er blij mee en degene zal zijn eigen herinneringen maken. Zo gaat dat.
https://kostbaar.blogspot.com/